De Ploeg textielfabriek. Weverij De Ploeg kwam voort uit een coöperatieve productie- en verbruikersvereniging in Bergeyk die onder andere huishoudtextiel verhandelde. Voor de oorlog liet De Ploeg woningtextiel produceren bij andere weverijen naar ontwerp van Willem van Gelderen en Lotti Berger zoals de bekende Dobbystoffen en de Colora’s. Na de oorlog groeide de eigen productie met ontwerpen van Nico Daalder, Trude Guermonprez-Jalowetz en Frits Wichard. De Ploeg maakte geweven en bedrukte gordijnstoffen, meubelstoffen en kledingstoffen, vanaf 1957 in een nieuw fabrieksgebouw naar ontwerp van Gerrit Rietveld. De structuur werd in dat jaar omgezet in een naamloze vennootschap waarbij de aandelen in handen waren van de Stichting Werkgemeenschappen Bergeyk die de doelstelling van de coöperatie voorzette, namelijk ‘haar producten een zo groot mogelijke gebruikswaarde te geven en deze te doen beantwoorden aan eisen van goede smaak.’ Ook goede arbeidsverhoudingen en winstdeling stonden bij De Ploeg hoog in het vaandel.
Meubelfabriek ’t Spectrum viel ook onder de stichting. De Ploeg en ’t Spectrum werden tot 1962 geleid door Piet Blijenburg en Roelof van Daalen samen. In dat jaar ontving De Ploeg de BKI-prijs. Het juryrapport meldde: ‘Weverij De Ploeg n.v. is een van de weinige Nederlandse ondernemingen, die in alle facetten van het bedrijf, produkten (geweven en bedrukte gordijn-, bekleding- en kledingstoffen), architectuur en inrichting van de bedrijfsruimten, woningbouw, bedrijfs- en produktpresentatie, een “eigen gezicht” vertoont.’ Blijenburg wist mensen te inspireren en samen te brengen. Het jaar daarop was er discussie over de positie van de leider van de afdeling vormgeving die, ondanks het pleidooi van Blijenburg, niet in de directie werd opgenomen, maar als art director optrad. Het bedrijf ging met nieuwe ontwerpers als Ulf Moritz en Johan van Loon werken. Teun Teunissen van Manen ontwierp het beeldmerk en verzorgde presentaties op beurzen en tentoonstellingen. In de jaren zestig kreeg De Ploeg meer concurrentie en haalde art director Wil Fruytier ontwerpers als Joke van der Heyden naar binnen. Toch was er in die periode veel discussie over de eenheid van de collecties. Vanaf het einde van de jaren zestig tot begin jaren tachtig liepen de bedrijfsresultaten terug. De weverij leefde vervolgens op, maar in 2007 sloot de Bergeykse fabriek en werd de productie naar het buitenland verplaatst.
Deze biografie is afkomstig uit het boek ‘Visies op vormgeving, het Nederlandse ontwerpen in teksten deel 2: 1940-2000’ (2008) van Frederike Huygen. Voor deze biografie is gebruik gemaakt van de volgende bron:
– Boterenbrood, H. ‘Weverij De Ploeg’, Rotterdam 1989.